Fundamentalnym konceptem, na podstawie którego pracuje medycyna ajurwedy jest pięć elementów, które występują wszędzie, w całym wszechświecie. Eter, powietrze, ogień, woda i ziemia demonstrują siebie w pokarmach i ziołach leczniczych jako ich smaki. Ajuwerda zatem rozpoznaje w sumie sześć smaków: słodki, kwaśny, słony, pikantny, gorzki i cierpki.
Holistyczne podejście ajuwerdy identyfikuje każde pożywienie, każde zioło lecznicze i każdy lek ze względu na ich jakość (guna) i działanie (karma). Te dwie charakterystyki nie mogą istnieć poza określoną substancją (lekiem), wręcz przeciwnie, są jej nieodłączną częścią, można nawet powiedzieć, że są jej esencją (podstawą). Istnieje wiele metod klasyfikacji środków leczniczych z perspektywy ajuwerdy, przy czym wiele z nich jest powiązanych również z metodami medycyny zachodniej. Chodzi na przykład o klasyfikację ze względu na sposób aplikacji (większe dawki pożywienia, mniejsze leków) lub rezultatów farmakologicznych i wykorzystania terapeutycznego. Inne metody są zaś typowe dla medycyny ajuwerdy i na zachodzie się nie pojawiają. Typowa klasyfikacja medycyny ajuwerdy jest powiązana z koncepcją trzech dosz (tridoshas). Najważnejsza metoda klasyfikacji to klasyfikacja medykamentów (i żywności) ze względu na skład pierwiastków. Przeprowadza się ją za pomocą jednego z podstawowych zmysłów – smaku.
Ajuwerda definiuje w sumie sześć smaków: słodki, kwaśny, słony, pikantny, gorzki i cierpki. Każdy z tych smaków składa się z dwóch podstawowych pierwiastków, które same co prawda nie posiadają żadnego smaku, ale determinują jego właściwości smakowe. Dlatego, zanim zajmiemy się działaniem pojedyńczych smaków, musimy omówić efekty każdego elementu.
Pięć zasadniczych pierwiastków – eter, powietrze, ogień, woda i ziemia ma swoich przedstawicieli w całym wszechświecie, a zarazem tworzy jego podstawę. Wszystkie pięć pierwiastków powstało z jednej energii, z jednej kosmicznej świadomości, na początku wszystkiego. Elementy powstawały od tych najdelikatniejszch do tych najgęstszych. Pierwotny dźwięk óm (aum) był podstawową kosmiczną wibracją. Powstał eter, który połączył się z nieskończonością i tak pozwolił pojawić się powietrzu. Powietrze zaczęło się poruszać, przez co umożliwiło tarcie cząsteczek. Temperatura wzrosła a z żaru światła powstał ogień. Wpływem ognia doszło do zmian w właściwościach niektórych cząstek, powstała woda, jako najgęstszy element. Niektóre cząsteczki wody następnie przyczyniły się do powstania pierwiastków ziemi.
Pięć pierwiastków zastąpiło w różnych kombinacjach i w różnym stosunku wszelkie materie wszechświata. Tworzą zatem wszystkie żywe i nieżywe organizmy, czyli są obecne również w każdym z nas. Pięć pierwiastów istnieje w ciągłym wzajemnym związku dynamicznej równowagi. Równowaga podstawowych elementów ma ważne znaczenie jeśli chodzi o zdrowie człowieka. Jakie są więc właściwości pojedyńczych pierwiastków i w jaki sposób demonstrują się w ludzkim ciele?
Źródła
D. Frej: Ájurvéda; B. Heyn: Ayurveda - The Indian Art of Natural Medicine and Life Extension; V. Lad: Ayurveda - The Science of Self-healing, a Practical Guide. Zdroj obrázků: shutterstock.com.
[mon]