Czy pierworodni mają łatwiej?

Czy rodzice są surowsi wobec pierworodnych? Czy jako pierworodny miałeś trudniej, czy łatwiej? Rodzice mają przeróżne oczekiwania w stosunku do swoich dzieci, w zależności od kolejności ich narodzin. Czym różni się wychowanie tego starszego od młodszych?

Jesteś najstarszy z rodzeństwa? Zatem pewnie nie raz miałeś wrażenie, że rodzice są dla Ciebie surowsi niż dla młodszego rodzeństwa. Od pierwszego dziecka zazwyczaj oczekuje się wielkich sukcesów, potwierdzili naukowcy. Rodzicielstwo to ciężkie zadanie, bez względu na to jaką metodą wychowujesz swoich potomków. Znalezienie własnego „stylu” wychowywania to stały proces, który będzie się zmieniać wraz z przyjściem na świat kolejnego dziecka. Każde dziecko ma inne usposobienie, dlatego też na każde będzie działać coś innego, zatem konieczna jest inna metoda wychowawcza. Zastanów się, czym różnisz się od swojego rodzeństwa. Z każdym nowym dzieckiem zmienia się pogląd na wychowanie. Pierworodni są ponoć mądrzejsi, szybsi i silniejsi od pozostałych. Zgadzasz się z tym? A może to ten młodszy jest lepszy niż ten starszy? Być może na kolejności narodzin nie zależy, choć Albert Einstein, a także Steve Jobs, byli pierworodnymi. Mówi się, że pierworodni odnoszą większy sukces, ponieważ rodzice są dla nich surowsi. Zarazem pierworodni mają większe prawdopodobieństwo na pojawienie się problemów psychicznych w dorosłym życiu. Przede wszystkim są niepokój, stres, impulsywność oraz gniew.

Inne wychowanie i jego wpływ na usposobienie

Pierworodni otrzymują od rodziców więcej rad. W stosunku do młodszych dzieci są luźniejsi. Wobec pierworodnych są ostrzejsi, wprowadzają rygor i zakazy (np. dotyczące tego jakie programy wolno, a jakich nie wolno oglądać w telewizji). U tego najstarszego ciągle się będzie przerabiać jego wyniki w nauce, każdy test i każdą ocenę, za które ewentualnie dostanie karę lub nagrodę. Jednocześnie pierworodni stają się wzorem do naśladowania dla młodszych. Względem każdego nowego dziecka, rodzice są coraz bardziej łaskawsi, przez co możliwe jest, że nie będą go zmuszać do studiowania i kontynuowania nauki. Zaś z racji wysokich wymagań starsi mogą czuć się pod naciskiem i może im trwać dłuższą chwilę niż osiągną to, czego sami tak naprawdę pragną. Wiele tutaj zależy od usposobienia dziecka. Inaczej stawi czoła wyzwaniom choleryk, a zupełnie inaczej flegmatyk.

Znasz typy temperamentu?

Rozróżnienie temperamentu człowieka opracowano już w starożytnej Grecji. Żył tam Hipokrates, który na podstawie różnych wydzielin z ciała człowieka podzielił ludzi na cztery grupy. Do dzieła Hipokratesa nawiązali później Galénos i Eysenck. Temperament dziedziczymy wraz z genami.

Sangwinik (krew)

Cechy pozytywne: wesołe usposobienie, optymizm, łatwe nawiązywanie kontaktów, otwartość, bezproblemowe rozpoczynanie rozmowy.

Cechy negatywne: nie skupia się na szczegółach, niestały i niegodny zaufania, wchodzi w zdanie, nie pamięta imion.

Choleryk (żółć)

Cechy pozytywne: dynamiczna i ambitna osobowość, szybko rozwiązuje problemy, podąża za swym celem, uwielbia rywalizować.

Cechy negatywne: uważa, że ma zawsze rację, niecierpliwy, dokuczliwa, wręcz nieznośna osobowość, nie toleruje słabości u innych.

Flegmatyk (śluz)

Cechy pozytywne: z każdym się dogada, łatwo się dostosuje, jest godny zaufania i „wolniejszy”, łatwiej radzi sobie z rutyną.

Cechy negatywne: może być odbierany jako leń, zazwyczaj nie ujawnia swoich uczuć, nie umie podejmować decyzji, nie potrafi się zezłościć.

Melancholik (czarna żółć)

Cechy pozytywne: lubi samotność, portafi być troskliwy, stawia sobie długotrwałe cele, w wyborze partnera jest wymagający.

Cechy negatywne: surowy wobec siebie, skłonności depresyjne, wszędzie widzi problemy i przeszkody niemożliwe do pokonania.

Kiedy pierworodni mają trudniej?

Kiedy tylko nowo narodzone niemowlę trafi w ramiona rodziców, oni nie próżnują, w głowie już wymyślają najróżniejsze scenariusze dotyczące jego przyjszłości. Wraz z przybywającymi miesiącami, latami i zmianami pojawiącymi się u rosnącego dziecka, zmieniają swoje podejście. Zazwyczaj jest to system prób i błędów, ponieważ nigdzie nie jest napisane, która metoda wychowawcza działa w 100%. W przedszkolu, najpóźniej w szkole zaczyna się tzw. walka rodziców o to, które dziecko będzie lepsze. Każdy chyba doświadczył pytań typu: „Tylko Ty dostałeś taką ocenę? A co Adam i Kasia?”. W stosunku do pierworodzonego częściej stosuje się kary, można też powiedzieć, że są one surowsze niż te wymierzane później młodszym dzieciom. Z każdym kolejnym dzieckiem rodzine obniżają poprzeczkę, mają mniejsze wymagania, trudniej ich również czymkolwiek zaskoczyć.

Pierwsze zwierzątko

Pomyśleliście kiedyś o tym, jakie to trudne dla pierwszego dziecka? Rodzice zazwyczaj bronią się rękami i nogami, ale jeżeli pierworodzonemu uda się już raz przekonać rodziców, jego młodsze rodzeństwo będzie to później o wiele łatwiejsze. Ktoś po prostu musi przetrzeć szlaki.

Pierwsza dyskoteka

Kiedy pierwsze dziecko pójdzie wieczorem na dyskotekę, jego rodzice będą w domu umierać ze strachu, prawdopodobnie będą też chcieli je jak najszybciej odebrać i odwieźć do domu. Ci urodzeni później, będą już mogli iść sami i sami wrócić, lub też mieć eskortę w postaci tego starszego.

Pierwsze ...

Właściwie wszystko od pierwszych zakupów, podróży, zostania w domu samemu do pierwszej randki jest łatwiejsze dla tych młodszych, rodzice nie są już zbytecznie spięci i nerwowi, ponieważ przeżyli to już z pierworodnym.

Innymi słowy, wszystko zależy od tego, jak rodzice wychowują swoje dzieci i jak prowadzą je przez pierwsze lata życia. Ważne jest aby wychowanie tych starszych nie różniło się za bardzo od wychowania tych młodszych. Ponieważ tak jak pierworodni mogą czuć się pokrzywdzeni, że musieli przecerać szlaki, tak młodsi mogą mieć wrażenie, że są w cieniu tego starszego. Może się też stać, że cała uwaga rodziców skupi się na tych najmłodszych, z których wyrosną później maminsynkowie (również w żeńskim wydaniu). Zatem wszystko zależy od rodziny i tego jakie ma zasady. Należy więc zazdrościć tym starszym, czy tym młodszym? Każdy wiek ma swoje prawa, to jak sobie z tym poradzą rodzice, zależy tylko od ich podejścia i metod wychowawczych.

[kač]